วิวัฒนาการ

พฤติกรรมและสัณฐานวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนที่ยังตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงจากต้นไม้บนต้นไม้เป็นสิ่งมีชีวิตบนบก พัฒนาการของสัตว์สองเท้าทำให้โฮมินินสามารถสร้างโพรงใหม่ในป่า ป่าไม้ปิด ป่าไม้เปิด และพื้นที่เปิดโล่งมากขึ้นในช่วงเวลาอย่างน้อย 4.5 ล้านปี แท้จริงแล้ว การผูกมัดการใช้สองเท้าบนบก (นั่นคือ ความสามารถและความจำเป็นในการเดินด้วยแขนขาท่อนล่างเท่านั้น) เป็นลักษณะเฉพาะที่กำหนดสำหรับการจำแนกประเภทในเผ่ามนุษย์ โฮมินีนีทวิภาคีไม่ได้มีเฉพาะในมนุษย์ วิวัฒนาการ แม้ว่ารูปแบบเฉพาะของเราจะมีอยู่ก็ตาม ในขณะที่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมประเภทขาคู่อื่นๆ ส่วนใหญ่กระโดดหรือเดินเตาะแตะ เราก็ก้าวเดิน H. sapiens เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเพียงชนิดเดียวที่ได้รับการดัดแปลงให้ใช้ในการเดินสองขาโดยเฉพาะ ไม่เหมือนกับคำสั่งของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นๆ ส่วนใหญ่ ไพรเมตมีการเคลื่อนไหวที่ขาหลังเป็นหลัก ดังนั้น ทวิบาทของมนุษย์จึงเป็นพัฒนาการตามธรรมชาติจากโครงสร้างร่างกายของไพรเมตตามต้นไม้ ซึ่งขาหลังใช้ในการเคลื่อนที่ และการนั่งตัวตรงเป็นเรื่องปกติระหว่างการให้อาหารและการพักผ่อน