ความเฉื่อย คุณสมบัติของวัตถุโดยอาศัย

ความเฉื่อย คุณสมบัติของวัตถุโดยอาศัยอำนาจต่อต้านหน่วยงานใด ๆ ที่พยายามทำให้วัตถุเคลื่อนที่หรือเปลี่ยนขนาดหรือทิศทางของความเร็ว ถ้ามันกำลังเคลื่อนที่ ความเฉื่อยเป็นคุณสมบัติแบบพาสซีฟและไม่ได้ช่วยให้ร่างกายสามารถทำอะไรได้นอกจากต่อต้านสารออกฤทธิ์ เช่น แรงและแรงบิด ร่างกายที่เคลื่อนไหวไม่ได้เคลื่อนที่ต่อไปเพราะความเฉื่อย แต่เพียงเพราะไม่มีแรงที่จะชะลอ เปลี่ยนเส้นทาง หรือเร่งความเร็วมีการวัดค่าความเฉื่อยของร่างกายเป็นตัวเลขสองค่า ได้แก่ มวลซึ่งควบคุมความต้านทานต่อแรงกระทำ การสั่นสะเทือน และโมเมนต์ความเฉื่อยรอบแกนที่กำหนด ซึ่งวัดความต้านทานต่อแรงกระทำรอบแกนเดียวกัน . ดูกฎการเคลื่อนที่ของนิวตันการเคลื่อนที่เป็นคาบ ในทางฟิสิกส์ การเคลื่อนที่ซ้ำในช่วงเวลาเท่าๆ กัน มีการเคลื่อนไหวเป็นระยะ เช่น โดยเก้าอี้โยก ลูกบอลเด้ง ส้อมเสียงแบบสั่น แกว่งไปมา โลกในวงโคจรรอบดวงอาทิตย์ และคลื่นน้ำ ในแต่ละกรณี ช่วงเวลาสำหรับการทำซ้ำหรือรอบของการเคลื่อนไหวเรียกว่า ช่วงเวลา ในขณะที่จำนวนของช่วงเวลาต่อหนึ่งหน่วยเวลาเรียกว่า ความถี่ ดังนั้น คาบการโคจรของโลกคือหนึ่งปี และความถี่ของมันคือหนึ่งการโคจรต่อปี ส้อมเสียงอาจมีความถี่ 1,000 รอบต่อวินาที และระยะเวลา 1 มิลลิวินาที (1 ในพันของวินาที)