v

ทาคาโอะ ซาซากิ ผู้ร่วมเขียนและนักวิจัยในภาควิชาสัตววิทยากล่าวว่า ในขั้นหนึ่งนักวิทยาศาสตร์คิดว่ามนุษย์เท่านั้นที่มีความสามารถในการรับรู้เพื่อสะสมความรู้เป็นสังคม นกพิราบ การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่านกพิราบแบ่งปันความสามารถเหล่านี้กับมนุษย์ อย่างน้อยก็ในขอบเขตที่พวกมันสามารถปรับปรุงวิธีแก้ปัญหาเชิงพฤติกรรมได้เรื่อยๆ เมื่อเวลาผ่านไป อย่างไรก็ตาม เราไม่ได้อ้างว่าพวกเขาบรรลุสิ่งนี้ด้วยกระบวนการเดียวกัน เมื่อผู้คนแบ่งปันและส่งต่อความรู้จากรุ่นสู่รุ่น วัฒนธรรมของเรามีแนวโน้มที่จะซับซ้อนมากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป มีตัวอย่างที่ดีมากมายในเรื่องนี้จากการผลิตและวิศวกรรม ในทางตรงกันข้าม เมื่อกระบวนการเกิดขึ้นระหว่างนกพิราบกลับบ้าน ผลลัพธ์สุดท้ายคือการเพิ่มประสิทธิภาพ (ในกรณีนี้คือการเดินเรือ) แต่พฤติกรรมไม่จำเป็นต้องซับซ้อนเสมอไป