ให้ความรู้เกี่ยวกับหมีแพนด้า

ภูมิภาคเสฉวนถูกกำหนดให้เป็นหนึ่งใน 25 จุดอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพทั่วโลก จากการศึกษาในปี 2543 Weihua Xu หัวหน้าทีมวิจัยจาก Chinese Academy of Sciences ในกรุงปักกิ่ง กล่าวว่า บ้านของพืชมากกว่า 12,000 สายพันธุ์ และสัตว์มีกระดูกสันหลัง 1,122 สายพันธุ์ พื้นที่ดังกล่าวมีมากกว่าครึ่งหนึ่งของที่อยู่อาศัยของประชากรแพนด้ายักษ์ในป่า “เราประเมินว่ากว่าร้อยละ 60 ของประชากรแพนด้ายักษ์ในป่าได้รับผลกระทบจากแผ่นดินไหวในระดับหนึ่ง” Xu กล่าว ในความพยายามที่จะพัฒนากลยุทธ์การอนุรักษ์ที่อยู่อาศัยที่เหลืออยู่ของหมีแพนด้า Xu และเพื่อนร่วมงานของเขาใช้ภาพถ่ายดาวเทียม การสังเกตการณ์ภาคสนาม และงานวิจัยที่ตีพิมพ์เพื่อระบุการสูญเสียที่อยู่อาศัยของหมีแพนด้าและการแตกกระจายของพื้นที่ทางตอนใต้ของ Minshan ซึ่งอยู่ติดกับจุดศูนย์กลางแผ่นดินไหว เนื่องจากป่าเป็นพืชประเภทหลักที่แพนด้าใช้ ผู้เขียนจึงเปรียบเทียบพื้นที่ป่าในภาพถ่ายดาวเทียมก่อนเกิดแผ่นดินไหวในเดือนกันยายน 2550 กับภาพหลังเกิดแผ่นดินไหวและอาฟเตอร์ช็อกในเดือนกรกฎาคม 2551 เนื่องจากป่าเป็นพืชหลัก จากนั้น ผู้เขียนได้รวมผลลัพธ์จากข้อมูลดาวเทียมเหล่านี้เข้ากับเกณฑ์ที่ทำให้ป่าเหมาะสำหรับ หมีแพนด้า รวมถึงระดับความสูง ความลาดเอียง และการมีต้นไผ่ การวิเคราะห์ของพวกเขาพบว่ากว่า 354 ตารางกิโลเมตรหรือประมาณ 23 เปอร์เซ็นต์ของที่อยู่อาศัยของหมีแพนด้าถูกแปลงเป็นที่ดินเปล่า จากแหล่งที่อยู่อาศัยที่เหลืออยู่ นักวิจัยพบว่าพื้นที่ที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่ถูกแยกส่วนออกเป็นหย่อมเล็กๆ ที่ขาดการเชื่อมต่อ ซึ่ง Xu กล่าวว่าอาจเป็นอันตรายพอๆ กับการทำลายแหล่งที่อยู่อาศัย "เป็นไปได้ว่าการกระจายตัวของแหล่งที่อยู่อาศัยได้แยกประชากรแพนด้ายักษ์ที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคนี้ ซึ่งอาจมีจำนวนน้อยถึง 35 ตัว" Xu กล่าว "การแยกตัวแบบนี้เพิ่มความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ในป่า เนื่องจากส่วนหนึ่งมีความเป็นไปได้สูงที่จะมีการผสมพันธุ์" Xu และเพื่อนร่วมงานของเขาเสนอแผนการที่จะกระตุ้นให้แพนด้าย้ายไปมาระหว่างพื้นที่ต่างๆ โดยใช้ทางเดินที่ได้รับการป้องกันเป็นพิเศษ พวกเขายังแนะนำพื้นที่ที่ควรได้รับการคุ้มครองนอกเขตอนุรักษ์ธรรมชาติ ซึ่งแผ่นดินไหวสร้างความเสียหายต่อที่อยู่อาศัยของหมีแพนด้ามากกว่าเขตอนุรักษ์ธรรมชาติถึงสองเท่า สุดท้าย พวกเขาแนะนำว่าการย้ายเมืองที่ได้รับผลกระทบหลังแผ่นดินไหวคำนึงถึงที่อยู่อาศัยของหมีแพนด้าด้วย “สิ่งสำคัญต่อการอยู่รอดของสัตว์สายพันธุ์นี้คือต้องมีมาตรการเพื่อปกป้องที่อยู่อาศัยของแพนด้านอกเขตอนุรักษ์ธรรมชาติ” Xu กล่าว "แพนด้ายักษ์ในภูมิภาคนี้มีความเสี่ยงมากกว่าที่เคยถูกรบกวนจากมนุษย์ รวมถึงการฟื้นฟูหลังแผ่นดินไหวและการท่องเที่ยว เมื่อประกอบกับกิจกรรมของมนุษย์ที่เพิ่มขึ้นเหล่านี้ ภัยพิบัติทางธรรมชาติสร้างความท้าทายที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนสำหรับการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ"